कोही छन् महलमा कोही छन् खेतबारीमा पसिना चुहाउँदै, 
कोही रुन्छन् सडक गल्लीमा त कोही सवार आलिसान गाडीमा, 
न त पेट भर्ने अन्न छ कसैको, न त आड र भरोसा यो जीवनमा, 
सधैँ पटुकी र गुन्यु चोली अनि भरोसा उही धरती अनि गगनमा 
हरेक पल छटपटाहट अनि चञ्चल मन, उत्पीडन र जलन, 
गरिबको आखिर बोल्ने को रहेछ र, यस्तै छ यहाँको चलन ! 

नेताको मन बदलिने नीति उही तर भाषणमा शब्द बहाउँदै, 
विकासको नारा गुन्जिन्छन् तर मेटिँदैन भोक सपनाले, 
विदेशीको दैलो चाहर्दा गर्व हराइसक्यो आत्मसम्मानले, 
स्वाधीनताको यो देशमा विदेशी हुकुम यही छ शासन विधान, 
जनताको आँसु संसदमा हाँसो, दलदलमा हरायो यो मन 
मातृभूमिमा लात हान्दै अझ कराउँछन्, यस्तै छ यहाँको चलन ! 

युवा बिदेसिए पेटको लागि आमा र बाबाको मन कुँडाउँदै, 
बगाए पसिनाको धारा मनभरी सुन्दर भविष्यको सपना सजाउँदै, 
तर मौन भएर पनि चर्को चिच्याहट विवेकको छैन सुनुवाइ, 
नीति र नैतिकता हराएको देशमा धर्म पनि भयो व्यापारको कमाई, 
एक दिन यी आँसुहरूले बाटो देखाउने छन् बदलिने छ यो जीवन, 
तर विवेकहीन यो समाजको कर्तुत हेर्दा लाग्छ यस्तै छ यहाँको चलन ! 

उज्यालो सहर अन्धकार ती मनहरू कपटको जालमा रुमलिएका छन्, 
सत्य बोल्न डराउनुपर्ने यो समाजमा झुटको सम्मान पचाएका छन्, 
मौन भएर पनि चर्को चिच्याहट विवेकको छैन सुनुवाइ, 
नीति र नियम हराएको देशमा धर्ममा पनि हुने व्यापारको कमाई, 
एक दिन यी आँसुहरूले बाटो देखाउने छन् र बदलिने छ जीवन, 
तर आशाको घाममा लाग्ने छ झड्का, यस्तै छ यहाँको चलन ! 
यस्तै छ यहाँको चलन !