अँध्यारो समयको गर्भमा पनि एउटा उज्यालो जन्मिन्छ
त्यो हो, स्वयंसेवाको ज्योति
जहाँ हृदयहरू हात जोडी बन्छन्
र नशाहरूमा करुणा बग्छ
स्वार्थको भित्ताभित्र अड्किएको संसारमा
स्वयंसेवक ऊ हो
जो आफैँलाई भुलेर अरूको पीडा सम्झन्छ ।।
कसैले रोगीको पलङ सरसफाइ गर्छ
कसैले भत्किएको विद्यालय पुनर्निर्माण गर्छ
कसैले किताब बाँड्छ, कसैले आँसु पुच्छ
संसारका यी अदृश्य हातहरू
मानवताको सबैभन्दा सुन्दर हस्ताक्षर हुन् ।।
नेपालका टुकी बाल्ने युवाहरू
गाउँका बाटो बनाउँदै, बाढीका पीडित बस्तीमा पुग्दै
एक साझा सपना बोकेका छन्
जहाँ सेवा धर्म हो र प्रेम जीवनको भाषा ।।
स्वयंसेवा पद होइन, त्यो त एक आस्था हो
जहाँ ‘म’ हराउँछ र ‘हामी’ जन्मिन्छ
यही हाम्रोपनले देश उज्यालो बनाउँछ
अन्धकारभित्र आशाको रेखा तान्छ
सकारात्मक सन्देश दिँदै हामीले
आउनुहोस्, प्रत्येक विद्यालय, टोल र गाउँमा
स्वयंसेवाको बीउ रोपौँ
किनभने एउटा सानो ज्योति पनि
संसारको सबैभन्दा ठूलो अँध्यारो हराउन सक्छ ।।
